Mezire ve Harput'taki Türk makamları, Rusların o zamanlar kuzeyden Dersim 'le birleşen Erzurum ile Erzincan arasındaki bölgeyi işgal etmiş olmalarının da etkisiyle,Kürd isyanını haklı olarak büyük bir tehdit olarak kabul ettiler.
Osmanli ordusunun Harput'a koordineli olarak düzenlenecek bir Kürd-Rus karşı koyabilmesi mümkün değildi.Bu nedenle Harput ile Mezire şehirlerinin Müslüman halkı , kaçis hazirliklarina başladi.Ancak Osmanli ordusu , Pek çok Safii Kürd'un de bulunduğu çok sayida birliği harekete geçirerek , Kürd-Alevi isyanini bastirmayi basardi.
Misyonerler , Harput'taki makamların sözkonusu bölgeye bir tek Kürd'ün bile girmesine izin vermediklerini , tümünü Ermeniler gibi techir etmek istediklerini söylediklerini duyuyorlardi .Gerçekten de sonradan Harput'ta isyanci asiretlere mensup yaklaşik 2.000 erkek, kadin ve çocuktan olusan ve en az bir yil önceki Ermeniler kadar kötü muameleye tabi tutulan bir kafile ortaya çikti; aradaki tek fark , erkeklerin digerlerinden ayrilmamis olmasiydi .
Harput'ta kalmis bir kaç Ermeni kadindan ve misyonerlerden başka hiç kimse,sokaklarda olmek üzere olan insanlara karşi son gorevlerini yerine getirmedi. buna karşin 1915-16 kisinda dogu cephesinden Harput'a gelen Kurd-Sunni kaçaklara , hukumet tarafindan son derece yetersiz de olsa yardim edildi ve Ermenilerden kalan mal ve mulkler armagan edildi.
Kürd kiliğina girmiş olan Ermeni genci Gazaros Der Alexanian,Firat kiyisinda, Mamuretulaziz yolunda , bitkinlikten yere yigilarak olmeyi bekleyen Kürd-Alevi sürgünlerini görmüştü.Acima duygularini ifade ettigi zaman , yoldan geçen bir yaya ona söyle dedi; "Ermeniler sadakatsizdir , ancak bize hizmet edebilirler; ama Kurdler(Burda kürt dediği Dersimliler y.n) bizim hizmetçilerimize bile hizmet etmeyi hak etmiyorlar, onlar bizim sadakatsizlerimize de sadakatsizdirler! İslam'in çocuklari ve bütün haklara sahip vatandaşlar olarak görülebilmeleri için daha çok vakit var."
Bu horlayici dil , o zamanlar Kizilbaşlar ile Sunni Ortodokluk arasinda var olan uçurumun bir yansimasiydi.Misyonerler, hayatta kalmayi basaranlardan olusan kafilenin Gölcük Gölü'ndeki tepeye -Atkinson ile Davis'in bir sene once 10.000 katledilmis Ermeni'yi bulduğu yere doğru ilerlediğini görünce, akillara ister istemez son derece kötü düşünceler geldi; ancak ertesi sabah şaşkinlikla karişik bir sevinçle, kafilenin geri döndüğünü gördüler.Sonradan Harput'ta bu durumun açiklamasini öğrendiler:Dersim aşiretleri, ender rastlanan bir soz birligiyle, valiyi, techir kafilesinin derhal geri donmemesi durumunda Harput'u yakip yikmakla tehdit etmislerdi.